Bugün farklı bir günüydü
Farklı bir fikirdeydi şair
Kendimle konuşmayacağım dedi
Sustu şair
Sıkıldım artık yazmaktan
Yoruldum düşmekten düşünmekten
Dedi
Sustu şair
Bugün sözlerimde saklanmayacak
Artık kimsem o olacağım dedi
Sustu şair
Artık vakit geldi
Gizlenmeyeceğim dedi
Kendince gözlerde bir pustu
Düşünüp düşünüp
Sustu şair
Zaten akıllarda sadece bir süstü
Ne olabilirdi ki başka
Anladı
Sustu şair
Dizesiz şiirlerini okumadı bugün
Hem kim şiir derdi ki onlara
Atılıp "Ben" demedi
Sustu şair
Bugünün teması farklı olmalı
Yaşamak farklı bir şey için olmalıydı
Ölüm dedi
Sustu şair
Bana kendini anlat diyenlere
Cevap da vermedi
Bir son söz olmalıydı ona göre
Ölüm dedi
Sustu şair
Cam misketi kırılmış çocuğu izledi
Gözyaşlarını topladı
Tebessüm dağını yıkadı onunla
Sustu şair
Eriyip cam misketlere dönüşmeliydi
Olmadı, değişmedi
Üzüldü
Sustu şair
Şairler susmasa keşke. Ama, susmasalar da şair olamazlar. Şiirleri şairlerin sessiz çığlıklarıdır. Kaleminize sağlık.
YanıtlaSilBu yüzden susmayı bir türlü beceremiyor, susarken dahi konuşuyorlar. Şair olunca ilk işim susmayı öğrenmek olacak...
SilTeşekkürler!...