Gitmişken Gelmiş Olduk!




Se-lam-laaaar!
Evet! Yeniden geldim. Sizi ve blogumu çok ama çok özledim. Aslında sürekli içimde tekrar blog yazmaya başlamalıyım diye düşünüyordum. Ama bir türlü kısmet olmadı. Yani şükür kavuşturana!!! Buralara bir sürü bir sürü ünlem işareti koymak istiyorum!! Blog yazmayı bıraktığım zaman anladım ki insan bir yerlere bir şekilde içini dökmeden rahat edemiyor. Üstelik içini döktüğü yerde hislerine ortak olan insanlar varsa değmeyin mutluluğa... Son gönderimin üzerinden dile kolay 16 ay geçmiş. Neler mi oldu? Üniversiteye başladım. Bir sene hazırlık okudum. Şimdi birinci sınıftayım. Memleketimden ~1200 km uzakta İstanbul'a geldim. Otobüsle 17 saatlik mesafe! Dile bile kolay değil.  Tabi 16 ayda binlerce karar milyonlarca duygu yaşadım. Kısaca 16 ay daha yürüdüm hayat yolunda. Artık bu kadar uzaklaşmak istemiyorum blogdan. Bu yüzden yapabileceğim bir rutin şeklinde olması için haftada bir gün her pazar bir gönderi yayınlayacağım. Kimi sadece bu şekilde kimi şiir olarak o hafta neler hissettiysem yazacağım. Tabii daha fazla olursa çok daha güzel olur ama şimdilik haftada bir diyelim.

Tabii şunu de belirteyim: yeniden blog yazayım diye düşünürken, tam başlayacakken sevgili Atlantisli'nin iki ay önceki yorumunu görünce "artık kesin başlıyorum" deyiverdim.
Sizlere şu ara dinlediğim güzel bir şiiri bırakıyorum:
*Ümit Yaşar Oğuzcan-Güzeldiniz (Yorum: Eser Gökay)*

Vee Tabii Kii GÜLÜCÜKLÜ KALIN :)

SHARE

M. Talha Y.

    Blogger Comment

11 Yorum :

  1. Hoşgeldin o zaman 😊ve şiir de çok güzel Ümit Yaşar Oğuzcan sevdiklerim den bekliyoruz artık yeni yazılarını 😊 sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hemencecik yorum yazarsanız hiç gidemem böyle :) Hoşbuldummm 😊 Nice yazılara diyelim o zaman :)
      Gülücüklü Kal

      Sil
  2. Gerçekten de çooook uzun zaman oldu, dönmene gerçekten çok sevindim. Umarım şehrimize alışmışsındır. Her ne kadar insanı yıldıran pek fazla özelliği olsa da istersen de bir sürü güzelliği bulabileceğin bir yer bence İstanbul. Gerçi memleketini çok seven bir insan için belki gurbet olmaktan öteye geçemez ama sen gülücüklü kalmanın yolunu bulursun diye düşünüyorum. Başlarda ''Yok canım üniversite sınavı ile blogun yeri ayrı ,yazarım.'' desem de öyle olmuyormuş cidden. Ben de hazırlıktayım şu an ve inşaAllah ben de bir şekilde geri dönebilirim yazmaya. Yine epey konuştum bence. Allah'a emanet ol, gülücüklü kal:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İstanbul'un sevmediğim iki yönü var aslında biri ötekine sebep: Kalabalık->Ulaşım
      bu iki durum dışında hemen her yönünü seviyorum. Eh gayet tabii "memleket" deyince akan sular duruyor ama ben alıştım gibi uzaklara gitmeye.
      Allah yardımcın olsun :) Ufak bi göz attım sen daha çok yazmışsın o arada :)
      Böyle samimi, içten yazınca yoruma kitap yazsalar okurum diyorum kendi kendime.
      Sen daha Gülücüklü Kal:)

      Sil
  3. oleeeey hoşgeldiiiin güzel şeyler olmuş hayatındaaaaa :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hoş buldummm. İnşallah daha güzel şeyler olur hepimizin hayatındaaa
      Gülücüklü Kal

      Sil
  4. BİLSEYDİM ÇOK DAHA ÖNCEDEN YAZARDIM O YORUMU :') Tekrar hoşgeldin aramıza, Ne yalan söyleyeyim gerçekten de özlettin kendini. Çok sevindim dönmene. Okuruz artık bol bol yazılarını hehehehe

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Özlendiğini öğrenince daha da mutlu oluyormuş insan. Ben de sizin yazılarınızı ve yorumlarınızı çok özlemişim. Ve maalesef bol bol yazabileceğimi sanmıyorum -en azından şimdilik-. Gülücüklü kal!

      Sil
  5. Ben de yaklaşık 2 hafta sonra geri geldim :d sen nasıl dayandın 16 ay ya :))

    YanıtlaSil
  6. Blog yazmayı seviyorum ben de, özleniyor çok :))

    YanıtlaSil

Yorumların benim için önemli...

Ha Ben Ha Onlar (: